31/01/2025

Dokumentacja pedagogiczna w pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi wymaga znajomości wielu specjalistycznych pojęć. WOPFU i IPET to dwa kluczowe dokumenty, które wzajemnie się uzupełniają i stanowią podstawę do planowania wsparcia edukacyjnego.

Poznaj ich znaczenie i zastosowanie w praktyce pedagogicznej!

WOPFU – charakterystyka dokumentu

WOPFU, czyli Wielospecjalistyczna Ocena Poziomu Funkcjonowania Ucznia, to kompleksowy dokument diagnostyczny, stanowiący podstawę do planowania wsparcia edukacyjnego. Jest efektem współpracy całego zespołu specjalistów pracujących z uczniem.

WOPFU to kompleksowy dokument, który zawiera szereg kluczowych elementów niezbędnych do właściwego zaplanowania wsparcia dla ucznia. Podstawą jest szczegółowa analiza mocnych stron i trudności z jakimi boryka się dany uczeń, która pozwala na zrozumienie jego indywidualnej sytuacji. Następnie dokument zawiera wnikliwą ocenę funkcjonowania w różnych sferach rozwojowych, co umożliwia całościowe spojrzenie na potrzeby dziecka. Istotną częścią jest również szczegółowy opis indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych, który stanowi fundament do planowania konkretnych działań wspierających. Całość dokumentu wieńczą precyzyjne wnioski i zalecenia do dalszej pracy, które służą jako praktyczne wskazówki dla wszystkich osób zaangażowanych w proces edukacyjny.

IPET – podstawa indywidualizacji nauczania

IPET (Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny) to dokument, który powstaje na podstawie WOPFU i określa sposób realizacji specjalistycznych działań. Jest praktycznym narzędziem pracy nauczycieli i specjalistów.

Struktura IPET zawiera:

● Zakres dostosowań wymagań edukacyjnych,

● Zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów,

● Formy i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej,

● Działania wspierające rodziców ucznia.

Współpraca zespołu w tworzeniu dokumentacji

Skuteczne przygotowanie i realizacja WOPFU oraz IPET wymaga ścisłej współpracy wszystkich osób zaangażowanych w proces edukacyjny ucznia.

Proces tworzenia dokumentacji wymaga zaangażowania szerokiego grona specjalistów i osób związanych z edukacją ucznia. Kluczową rolę odgrywają nauczyciele przedmiotowi, którzy na co dzień pracują z dzieckiem i najlepiej znają jego funkcjonowanie w kontekście edukacyjnym. Niezbędne jest również aktywne uczestnictwo pedagoga i psychologa szkolnego, którzy wnoszą specjalistyczną wiedzę z zakresu rozwoju i funkcjonowania psychospołecznego. Bardzo ważny wkład mają także specjaliści prowadzący zajęcia dodatkowe, którzy mogą obserwować ucznia w różnych kontekstach edukacyjnych. Nie można pominąć również roli rodziców lub opiekunów prawnych ucznia, których wiedza o dziecku i codzienne obserwacje są bezcenne w tworzeniu efektywnego programu wsparcia.

Terminy i procedury

Tworzenie i aktualizacja dokumentacji podlega określonym procedurom i ramom czasowym, których należy przestrzegać.

Najważniejsze terminy to:

● Opracowanie WOPFU przed przygotowaniem IPET,

● Sporządzenie IPET w ciągu 30 dni od otrzymania orzeczenia,

● Okresowa ewaluacja efektywności podejmowanych działań,

● Modyfikacja dokumentów w zależności od potrzeb ucznia.

Praktyczne wskazówki do tworzenia dokumentacji

Przygotowanie profesjonalnej dokumentacji wymaga nie tylko znajomości przepisów, ale także praktycznego podejścia i doświadczenia pedagogicznego.

Rekomendowane działania:

● Systematyczne prowadzenie obserwacji ucznia,

● Regularna wymiana informacji między specjalistami,

● Dokumentowanie postępów i trudności,

● Włączanie rodziców w proces tworzenia i realizacji programu.

Tworzenie WOPFU i IPET to nie tylko obowiązek formalny, ale przede wszystkim szansa na dostosowanie procesu edukacyjnego do indywidualnych potrzeb ucznia. Dobrze przygotowana dokumentacja staje się fundamentem skutecznego wsparcia i kluczem do rozwijania potencjału każdego dziecka.